Page 19 - whitepapers-amchamgr-committees
P. 19

ελαχιστοποίηση των χαμένων ωρών και από πλευράς του ιδιωτικού τομέα με στόχο την
               αύξηση της παραγωγικότητας. Και τα δύο αυτά θα σημαίνουν ότι επιτέλους η τεχνολογία

               μπήκε στην καθημερινότητά μας και άρα θα πάψουμε να είμαστε από τους τελευταίους στον
               Δείκτη Ψηφιακής Οικονομίας και Εξέλιξης της Κοινωνίας (DESI).
               Η άυλη συνταγογράφηση, η εξ αποστάσεως εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης,
               η  διεύρυνση  της  ηλεκτρονικής  τραπεζικής  είναι  κάποιες  καθημερινές  συνήθειες  που  θα
               πρέπει να αφήσουν το αποτύπωμά τους και μετά τον COVID-19 στην καθημερινότητα. Το
               θέμα  είναι  η  δημιουργία  ενός  σχεδίου  με  όλα  τα  εμπλεκόμενα  μέρη,  ώστε  να  υπάρχει
               εναρμόνιση και ισορροπία.
               Αλλά έχουν όλα τα εμπλεκόμενα μέρη της ελληνικής κοινωνίας τους ίδιους στόχους και τις
               ίδιες ανάγκες;
               Μετά  την  οδυνηρή  10ετή  κρίση,  κατάφερε  ο  ιδιωτικός  τομέας  να  γίνει  ανταγωνιστικός;

               Μήπως  έχουμε  ακόμη  κρατικοδίαιτες  εταιρίες  που  λειτουργούν  ως  βαρίδια  στην
               προσπάθεια για περισσότερες μεταρρυθμίσεις και άρα μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα;
               Μήπως πρέπει να προσπαθήσουμε διαφορετικά και πιο συστηματικά, ώστε οι ελεύθεροι
               επαγγελματίες είτε είναι υδραυλικοί και ηλεκτρολόγοι, είτε είναι δικηγόροι και αρχιτέκτονες
               να ενταχθούν στην οικονομία; Τι πρέπει να κάνουμε ώστε να μην φοβάται να δηλώσει τα
               εισοδήματά του όποιος δεν είναι υποχρεωμένος;

               Εξισορρόπηση  μίγματος  προϊόντων  και  υπηρεσιών  στο  ΑΕΠ  σημαίνει  διαφορετικές
               δεξιότητες

               Η κοινωνική αποστασιοποίηση είχε θετικότατη επίδραση στην επιβράδυνση της εξάπλωσης
               της  πανδημίας  ώστε  να  μπορεί  να  ανταπεξέλθει  το  πενιχρό  σύστημα  υγείας  μας,  αλλά
               επιδείνωσε την οικονομία λόγω του παρατεταμένου και καθολικού lock down. Κανείς δεν
               αντιλέγει στην ιδέα να σωθούν οι ζωές. Απλά διαπιστώνουμε τις χιλιάδες των ανέργων, τα
               κλειστά καταστήματα με την προβλεπόμενη αδυναμία ανάκαμψης, τη στάση πληρωμών και
               τη γενικευμένη ύφεση λόγω του τεράστιου πλήγματος στον τουρισμό και το λιανικό εμπόριο,
               αλλά και όχι μόνο. Στην Ελλάδα γνωρίζουμε ότι ο τουρισμός στηρίζει το ΑΕΠ κατά το ¼. Είχε
               θεοποιηθεί από ορισμένους για συγκεκριμένους λόγους, αλλά το θέμα είναι ότι δεν υπήρχε
               πλάνο  εξισορρόπησης  με  τους  υπόλοιπους  τομείς.  Η  συμβολή  του  τριτογενούς  τομέα
               ανέρχεται στο 85%.

               Τι κάνουμε με τις μικρές και τις μεσαίες επιχειρήσεις; Πώς θα τις ενισχύσουμε χωρίς να τις
               υπερπροστατεύσουμε για να μπορούν να πάρουν μέρος στο ράλλυ της ανάπτυξης;  Οι μικρές
               είναι ευέλικτες και οι μεγάλες ανθεκτικές. Χρειαζόμαστε όλα τα μεγέθη. Πώς θα πάμε εκεί
               που χρειαζόμαστε;
               Κάθε  ημέρα  που  χάνεται  στις  υπηρεσίες  δεν  αντικαθίσταται,  δεν  υπάρχει  αποθήκη
               εργατοημερών. Μόνο κόστος. Τι κάνουμε τώρα;
               Και γυμνή δεν ήταν μόνο η Ελλάδα. Είναι και η Ιταλία, είναι και οι ΗΠΑ. Πληρώνουμε το
               τίμημα της αποβιομηχάνισης.



               AmCham GR - Επιτροπή Απασχόλησης
                                                                                                       19
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24